Autobiografie Ene meneer Snowden stuurde de redactie gisteren een mailtje, met als bijlage het eerste hoofdstuk van het boek van realityster Samantha de Jong, a.k.a. Barbie. Op 12 december was het landelijk nieuws dat Samantha een autobiografie aan het schrijven was. Het boek zou Van Bimbo tot Business Babe moeten gaan heten. Het hele concept deed de redactie enigszins denigrerend giechelen, maar na ontvangst van het eerste hoofdstuk hebben we moeten vaststellen dat onze initiële minachting voor de schrijfkunsten van Barbie simpelweg ongegrond was… Wauw, wat kan die meid schrijven zeg. Lees het eerste hoofdstuk vandaag op evenkletsen en oordeel zelf!

Inleiding Hoi! Wat super leuk dat je mijn boek gekocht hebt. O k**k**, mijn telefoon gaat. Ben zo terug. Daar ben ik weer. Het was mijn moeder. Ze wil vanavond bij me komen eten. Wat denkt die kut wel niet. Dat het hier een restaurant is of zo? Als ze hier wil vreten, kan ze beter zelf wat meenemen want ik weiger te koken. Ik ben Barbie, en geen achterlijke keukenprinses. Ja toch. Het moet niet gekker worden zeg. Hotel Barbie. Rot op joh. Ben echt helemaal klaar met dat wijf. Als ze niet oppast, trek ik zo d’r haren uit die lelijke kop van d’r. Takkenwijf. Godverdomme, nu schijt m’n chihuahua ook nog op m’n vloerkleed. Ik moet hem even door de kamer trappen. Ben zo terug. Zoooooo! K**k** zeg! Mijn buren zagen me mijn hondje trappen en hebben de politie gebeld. Waar bemoeien ze zich mee? Het is toch mijn hond, of niet dan? Stelletje teringlijers. Ben net terug van het bureau. Dikke boete gehad en mijn hond heb ik moeten inleveren. Echt, soms snap ik niet hoe dat allemaal zomaar kan in dit land. Het is alsof je tegenwoordig geen vrijheid meer hebt. Overal zijn regeltjes voor. Je kunt echt bijna niks mee doen zonder in aanraking te komen met de wouten. Ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat ze de wietplantage van mijn ventje niet hebben ontdekt toen ze hier binnen waren. Dat kon er ook nog wel bij zeg… Haha, ik zie dat ik witregels ben vergeten toe te voegen. Hier komt er een!

Wauw, dat ziet er gelijk een stuk overzichtelijker uit allemaal. Ja toch, niet dan?! Hopelijk ben je nog niet teleurgesteld over de aanschaf van mijn boek. Als dat wel zo is, ken je de tyfus krijgen. Je begrijpt zelf toch ook wel dat zo’n Haagse doos als ik het schrijven nog moet leren. Geef me een kans dan! Ik weet zeker dat je aan het einde van de boek alles over me weet en daar gaat het om. Ik wist eerst trouwens niet wat een autobiografie was, maar mijn manager heeft het me haarfijntjes uitgelegd. Eerst vond ik een autobiografie geen goed idee. Ik geef namelijk veel om mijn privacy. Gelukkig heeft mijn manager me overtuigd van de onschuld van een autobiografie. Hij zei: “Meid, zo’n autobiografie maakt echt geen inbreuk op je privacy”. Ik geloofde die goudeerlijke vent direct, net als toen met mijn eigen realitysoaps, waarin ik me op de nationale tv lekker me eigen kon zijn. Dat bleek achteraf wel degelijk inbreuk te maken op mijn privacy. Mijn manager bleek gelogen te hebben, maar ik geef mensen graag een tiende kans. Sommige mensen noemen me vanwege mijn lichtzinnigheid een dom wicht dat zich commercieel laat uitbuiten en daarom best een hoer genoemd mag worden, en dat klopt eigenlijk wel. Maar lekker boeiend joh. Ondertussen loop ik binnen, en voor iemand zonder talenten is dat volgens mij best heel erg knap. Hé maar ik vind dit hoofdstuk eigenlijk wel lang genoeg zo. Hopelijk vond je het wat. Ik kan je in ieder geval vertellen dat het volgende hoofdstuk minstens zo goed wordt dus lees snel verder. Groetjes, Samantha xxx.




Leave a Reply.